Πάθη .

















χάριζε το σώμα στο φεγγάρι

σαν ένα αστέρι που

δεν φοβήθηκε την πτώση































Αναγνώστες

Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Αίμα απο την ζεστή πορφύρα

Αίμα από την ζεστή πορφύρα
Μήπως δεν χειμωνιάζει στις ανάσες ;
Ζοφερό όχι καρφώνει τις λέξεις
Και μια μουσική
Που με ρίχνει στο αβάσταχτο τέμπο σου
‘’ma tu che vai eppoi rimani”
Όλα βουλιάζουν
Και εσύ που πνίγεσαι
Δεν με ζητάς
Λίγο χιόνι θέλεις μόνο να σου φέρνω
Και ύστερα τα βλέμματα
Αφήνονται από τις καρδιές
Τα φεγγάρια επαναλαμβάνονται
Τα δωμάτια σιωπούν χωρίς όνειρα
Και όσο σπάει ο χρόνος
Τόσο η βροχή δεν σε χωράει.


Το χέρι σου απλώνεται στο καλοκαίρι
Μα το σώμα αφοπλίζεται
Και με λιώνει με αστείρευτη αγάπη,
Αφημένη ηδονή
Αφημένο φιλί
Αφημένη στο sms που δεν σου έστειλα.


Κανείς πια δεν γυρίζει
Στο λιμάνι έχουμε αφήσει όλα τα κόκκινα λουλούδια
Σε περιμένω


Με ένα αδράχτι για χειρονομία.




Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Απώλεια Αφήγησης.

Όνειρο καταπραϋντικό
Όνειρο όνειδος
Όνειρο αστιγμάτιστο
Όνειρο φοβισμένο και αποκρουστικό
Όνειρο από εσένα για εμένα
Όνειρο χωρίς καταλήξεις
Όνειρο λανθασμένο και ημιτελές
Όνειρο άκαιρο
Όνειρο ακαριαίο
Όνειρο υγρό και ατελείωτο
Όνειρο από λάσπη και ήλιο


Και ύστερα ο ύπνος η νύχτα
Με μια απειλή απόλυτη
Με μια κυριαρχία σιωπηλή
Με ένα λουλούδι σπασμένο
             Πρίν την φωνή
             Μετά την πληγή
             Χωρίς τη σιγή.



Και ένα πέταγμα
Σε ένα ιντερλούδιο χαραγμένο από αφέλειες
Νοσταλγικά αφιερωμένο στο κρασί που χύνεται
Μόνο στα μάτια δοσμένο. Απώλεια αφήγησης.

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Τι κι αν έζησε η νύχτα.

Τι κι αν έζησε η νύχτα
Νομίζω πως φοβάσαι να με δελεάσεις
-με επιστροφές-
Τόσα λίγα τόσα λίγα λεπτά
Για να σου ζητήσω
-λέξεις αιωνιότητας-
Ύστερα έρχεται ο ήλιος
Που σε χύνει με ποσότητες
Στην αφόρετη γή
Και φεύγεις φεύγεις
-με το βλέμμα μακρινό-
Τραγουδάω με τα αισθηματά σου
Την πληγή
Την ροπή
      -ριπή-
Όλα τόσο γελία διακοσμημένα
Σε φωνάζουν
Να τα διαλύσεις
Να τα ξεγράψεις
Να με νικήσεις με θάνατο ζωής

Σαν υστερικό βιολί
Που δεν θέλησε να ξεφύγει από τον ήχο
Κάπως έτσι
Σε ζωγραφίζω
Σαν μια γραμμή
Χωρίς παραλαγές

Σειρά. Δάκρυα και αφορμές.