Αίμα από την ζεστή πορφύρα
Μήπως δεν χειμωνιάζει στις ανάσες ;
Ζοφερό όχι καρφώνει τις λέξεις
Και μια μουσική
Που με ρίχνει στο αβάσταχτο τέμπο σου
‘’ma tu che vai eppoi rimani”
Όλα βουλιάζουν
Και εσύ που πνίγεσαι
Δεν με ζητάς
Λίγο χιόνι θέλεις μόνο να σου φέρνω
Και ύστερα τα βλέμματα
Αφήνονται από τις καρδιές
Τα φεγγάρια επαναλαμβάνονται
Τα δωμάτια σιωπούν χωρίς όνειρα
Και όσο σπάει ο χρόνος
Τόσο η βροχή δεν σε χωράει.
Το χέρι σου απλώνεται στο καλοκαίρι
Μα το σώμα αφοπλίζεται
Και με λιώνει με αστείρευτη αγάπη,
Αφημένη ηδονή
Αφημένο φιλί
Αφημένη στο sms που δεν σου έστειλα.
Κανείς πια δεν γυρίζει
Στο λιμάνι έχουμε αφήσει όλα τα κόκκινα λουλούδια
Σε περιμένω
Με ένα αδράχτι για χειρονομία.