Πάθη .

















χάριζε το σώμα στο φεγγάρι

σαν ένα αστέρι που

δεν φοβήθηκε την πτώση































Αναγνώστες

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

nella via di Cinquesanti

1. μιμούμαι για να ξεπεραστώ απο την ομορφιά σου
    με μια μάσκα να δρασκελίζει την ευθραυστότητα
    θα σε βρώ πληγωμένο στα σημεία
    για να αδείάσω στα χέρια σου μονάχα σκόνη.

2. θυμαμαι τη νυχτα
    με απουσια καταληκτη των τονων
    αντεστραμμενο ειδωλο του παθους

 
    απουσιαζω με ενα θελω.
   
    κουβαλώ μια άνω τελεία στις λέξεις
    κουβαλώ ενα μαχαίρι ανάμεσα στο στήθος και στο ρούχο

   nella via di Cinquesanti.


 

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

sparring

το χαμόγελο σου ξεφλουδίζει το εφήμερο
θέλω να κοιμηθείς όταν το ξημέρωμα θα περνάει μέσα απο τις τρίλλιες
- στο σεντονι να αφηνεις την ανασα -

θα ξυπνάω μόνη μαζί με την μαλακή ανάμνηση

θα διαβάζω τους ζωγράφους
για να μπορέσω να σε φτάσω μέσα απο τα χρώματα.

για μια άσπονδη τελειότητα

σέρνω στα δάχτυλα τον αθόρυβο σφυγμό
γουλια - μετανοια -

ελαφρύ το σώμα
μέσα στη γύμνια

είσαι άσπρη σελίδα
θα βουτάω

- μια φυσαρμόνικα - ειρωνικά με τυλίγει με μι μινόρε

πυροτέχνημα

σύννεφο σύννεφο , το είναι στη βροχή.



Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Distrattamente

Ήχοι απο υπόκωφες συνουσίες
λέξεις δεμένες στα άκρα των χειλιών
πέπλο ριγμένο στην άκαρπη σιωπή,
μια έξαλλη κιθάρα αδημονεί για αγγίγματα
κοφτές ανάσες

ένα ταγκό που θα χορέψεις
ένα φιλί που θα εξασθενεί νωχελικά

νωπογραφία
υγρές αφορμές υγρές
δέσμιες του εφήμερου

βρέχει βρέχει σε έναν τόπο γεμάτο ήλιο και νυχτερινές εξάρσεις

στο μηδέν, της λανθασμένης ουτοπίας.