Πάθη .

















χάριζε το σώμα στο φεγγάρι

σαν ένα αστέρι που

δεν φοβήθηκε την πτώση































Αναγνώστες

Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

δύναμαι - στο ποίημα να σε χαράξω.

Τραβάω τις λέξεις από τα ποιήματα σου,

ταιριάζοντας ανυπόμονα λήθη με μνήμη λήθη με λήθαργο λήθη με λήθη

ξεπηδάς ορμάς εκ περιτροπής

δεν διαλέγω.

η ροή με μαζεύει στη ροή

διαρρηγνύω τα ιμάτια των νοημάτων. σιωπές σιωπές

αφουγκράζεσαι, γκριζάρεις το χρώμα στο μέσα μου

στάζει ο έρωτας στα σημεία μου, όπως ο πόθος που δεν προλαβαίνεται.

Για να μη σε βρω

εξολοθρεύω τη θλίψη από την εσοχή                που με περιμένει

αδιάκοπο μαχαίρι εφάπτεται στο σώμα μου,

είσαι εσύ με την μάσκα σου λιωμένη να κολλάει στα ιδρωμένα χέρια


είναι οι επιθυμίες που λυγίζουν τα πνιγηρά ηλιοβασιλέματα


είναι οι στιγμές από ακορντεόν ή γεύση παγωτού              


χαριζόμαστε, ανελέητα επιρρεπείς

   γιατί είναι ατέρμονα ανθρώπινο.    να θές να ξεπεράσεις τον καθρέπτη σου.

Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

συν - αίσθημα

φόρμες απροκάλυπτα ξεσκισμένες,
ξεχειλώνουν τον φόβο, την ελπίδα, την ανάγκη

μάσκες πεταμένες δίπλα στα σώματα

δυναμώνουμε τον ρυθμό της ζωής                        μαζί



χέρια σχηματίζουν πορείες και επιμένουν να ενώνονται

κόντρα στη διάσπαση     της                εφήμερης       αιωνιότητας



παραδομένοι επίπονα στον έρωτα
φοβερίζουμε τον θάνατο
 με σπέρμα και οργασμό


φιλιά και χάδια στον παρατατικό να επιμένουν,

                                                                                         δικό σου το τέμπο δική μου η απειλή

σαράκι τρώει τη φθηνή ταπετσαρία των ιδεών                    

  οι γροθιές μας  ή μια σιωπή                 είναι αυτό που μπορούμε



κοιτάω το χρόνο που με φέρνει κοντά              που με αποτραβάει     που μας χωρίζει  στο μετέωρο

                 ''  ενώ  .....................             ''



                               η εικόνα του ανέμου που δονεί το αμοντάριστο παρόν

δεν θα σε ρωτήσω.                                              

αγάπη, αφορμή μου

κοιτάω το καλοκαίρι που στάζει

                  αμμουδιές κοχύλια

λευκές υγρές πανδαισίες


                                             για σένα που λείπεις



 φύλαξα το από μέσα του φεγγαριού.