Πάθη .

















χάριζε το σώμα στο φεγγάρι

σαν ένα αστέρι που

δεν φοβήθηκε την πτώση































Αναγνώστες

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Αναστενάρης

άραγε στα χείλη χτίζεται το φιλί ή στο άγριο δάσος των μαγεμένων μήλων



έρχεται στην άνοιξη το φώς
επoχές λουλουδιών
χρώματα χωμάτινα αστράφτουν τα μάτια σου


γυρίζω στον χρόνο
η εικόνα σκάει τον τοίχο

σηκώνεις το βλέμμα θυμάμαι το κρυφό σου παιχνίδι
κρασί

τρυφερό τραγούδι


έλα,                                  μην πεθάνεις ξανά

το βιολί τραντάζει τον  κόσμο αυτό.       στον  δισταγμό