Πάθη .

















χάριζε το σώμα στο φεγγάρι

σαν ένα αστέρι που

δεν φοβήθηκε την πτώση































Αναγνώστες

Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

ιδού, behold

Μα δε γνωρίζω τί θα απογίνει,
πώς θα επαναληφθεί, 
τις συνέπειές της λογικής του ιδανικού, του ιδανικού, ω ιδανικό!
Δυο χέρια, πέντε βλέμματα,
τρείς ιδέες στο τραπέζι καρφωμένες σταθερά στο "κατά ριπάς". 

Δε γνωρίζουμε το αποτέλεσμα.
Η γνώση μόνο πόνο φέρνει. Μα και κάτι ξάστερο σε κείνα τα σκονισμένα βαρέλια.


Anonimo