Πάθη .

















χάριζε το σώμα στο φεγγάρι

σαν ένα αστέρι που

δεν φοβήθηκε την πτώση































Αναγνώστες

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Distrattamente

Ήχοι απο υπόκωφες συνουσίες
λέξεις δεμένες στα άκρα των χειλιών
πέπλο ριγμένο στην άκαρπη σιωπή,
μια έξαλλη κιθάρα αδημονεί για αγγίγματα
κοφτές ανάσες

ένα ταγκό που θα χορέψεις
ένα φιλί που θα εξασθενεί νωχελικά

νωπογραφία
υγρές αφορμές υγρές
δέσμιες του εφήμερου

βρέχει βρέχει σε έναν τόπο γεμάτο ήλιο και νυχτερινές εξάρσεις

στο μηδέν, της λανθασμένης ουτοπίας.


Δεν υπάρχουν σχόλια: