Πάθη .

















χάριζε το σώμα στο φεγγάρι

σαν ένα αστέρι που

δεν φοβήθηκε την πτώση































Αναγνώστες

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

νιφάδα

ένα χάρτινο χάδι ξεπερνάει τον χάρτινο ουρανό
ελπίδες ξένων σωμάτων
κοκκινίζoυν το όνειρο το δρόμο τη γειτονιά
ξεσπάει η θάλασσα του χειμώνα
με ταχύτητα με φώς με σκοτάδι

νιφάδες ευγενικές λιώνουν στα μαλλιά σου
νοσταλγώ τα χέρια σου μέσα στις παλάμες

γιατί
πιστεύω στον ξεχασμένο θεο του χιονιού;

ακουμπάω στη ζεστή λιακάδα που χάνει δύναμη

ταξιδεύω
νιφάδα στον πόνο σου

Δεν υπάρχουν σχόλια: