Μαύρη τουλίπα.

Η ταινία του χθές
διαπεραστικά με αποτύπωνει σε διαστήματα
λίγες  σκηνές-ανακατεμένα συνασθήματα-
αποφασισμένη, χάντρες ξεδιπλώνω στα χέρια
λίγο έξω κοιτάω ,ήλιος πολύς
άνθρωποι σε αντίσταση
δακρύβρεχτες επιγραφές σε μαγαζία
δικαίως επιστρέφω στις σελίδες μου
βλέμμα σε επίβλεψη
διαγράφη σε δυσταγμούς
επαναφορά στο δέσιμο
επαναφορά στο μετά
σε συζητάω καμία φορά
έτσι για χαβαλέ που - λένε-
γελάω στην αδυναμία
διατρέχουμε το γυάλινο εργοστάσιο με πέδιλα
παραδίνομαι στην ανεπάρκεια που χτίσαμε
αποφεύγεις τις λέξεις
ρίχνεσαι στα κενά μυστήρια
καπνίζεις τη ζωή που μίσησες
το δέρμα σου σαν να παλίωνει
μια φωτογραφία κρεμασμένη
σε διασπορά
περιπλέκω τις μεθυσμένες αλήθειες
χαρίζω σε σένα το μηδέν που επανύδρισα
νοσταλγείς καθόλου; ρωτάω,τι αφελές
λίγα χείλη επάνω σε κάθε αίσθημα
πρωινό στη βιβλιοθήκη
καφές σε μια γωνία ξεχασμένου καφενείου
περπάτημα γρήγορο,τραχύ,δυσεπίλυτο
όνειρα,όνειρα σε φωνήματα νεκρά συνήθιζες να ξεφωνίζεις
και εγώ ξεκούμπωνω ακόμα τα μόβ πουκάμισα
αντικρίζω  το χωριό που δεν κάηκε ποτέ
τζάμι σε διάσπαση απ`τη βροχή
μέσα ανέπαφα δωμάτια
διακρίνω το εγώ,κάπου ναυάγησες ξανά
ξύλινα σκαλιά
σαν τρίζει το δέρμα
ενώνω τα άκυρα
ματαιώνω τα εσύ
περιφρούρηση σε αναταραχή
πάνω κάτω στις μνήμες
σβήνω τα γράμματα απ`τα βιβλία
προτιμώ το άσπρο της σελίδας
για λίγο
συνήθεια της επιμονής
φωνή της αφαίμαξης
ενα μόβ μπουφάν φόρεσα
βγήκα έτσι για μια τελευταία βόλτα
στον δρόμο
που συνήθισε τα ονειρά
τα μαλλιά σε απομάκρυνση
μετατοπίζω τα εμπόδια
για δυό λεπτά σταματάω στο εκείνο
που γκρεμίσαμε
κάτι πάλλεται στο ανάμεσα
ξεφεύγω απ`τις διαταγές
μάλλον πρέπει να γυρίσω
τρέχω για να προλάβω το τρένο
ανάσα στην ανάσα ξεχνάω
πρέπει ξεριζώνω
τουλίπες μαύρες φυτρώνουν στην απομάκρυνση
είναι ωραίο να στολίζεις
το αναπάντεχο
μουσικές μουσικές μουσικές
απορώ για το ακόμα
απορώ για το πάντα
ένα νούμερο επαναλαμβάνεται
ο σταθμός αδείαζει
επιβιβάζομαι
βρέχει βρέχει βρέχει
μπρστά μου ένα ζευγάρι πέδιλα παρατημένο
λάσπη γεμάτο
δεν αγγίζω
χώματα στα χώματα δεν ρίχνω
το ταξίδι, τα χαμόγελα
τα φιλμαρισμένα αγγίγματα
εφευρίσκω τον ύπνο
σαν επιβράβευση της αποβίβασης
περιμένω
αναπάντητα
περιμένω
άγνωστα
ξεμακρένεις
ξανά..