Τι κι αν έζησε η νύχτα.

Τι κι αν έζησε η νύχτα

Νομίζω πως φοβάσαι να με δελεάσεις

-με επιστροφές-

Τόσα λίγα τόσα λίγα λεπτά

Για να σου ζητήσω

-λέξεις αιωνιότητας-

Ύστερα έρχεται ο ήλιος

Που σε χύνει με ποσότητες

Στην αφόρετη γή

Και φεύγεις φεύγεις

-με το βλέμμα μακρινό-

Τραγουδάω με τα αισθηματά σου

Την πληγή

Την ροπή

      -ριπή-

Όλα τόσο γελία διακοσμημένα

Σε φωνάζουν

Να τα διαλύσεις

Να τα ξεγράψεις

Να με νικήσεις με θάνατο ζωής

Σαν υστερικό βιολί

Που δεν θέλησε να ξεφύγει από τον ήχο

Κάπως έτσι

Σε ζωγραφίζω

Σαν μια γραμμή

Χωρίς παραλαγές

Σειρά. Δάκρυα και αφορμές.