Intermedia

έχουμε φτιάξει τόσους δρόμους για να μην βρεθούμε
μένουμε δεμένοι με τη ψευδαίσθηση του απόλυτου
λέξεις ανείπωτες σε χέρια πού τρέμουν
πληροφορίες λευκές σε μαύρο φόντο
κάποιοι πού υποκρίνονται πίσω απ`το παραβάν
ένα μουσείο, οι πίνακες και ένα πάρκο
περπατάς περπατάς
στα δάχτυλα λιώνεις ένα κερί απο υπομονή

διακρίνουμε μια αρχή στην έκσταση της μέθης
μια αρχή, η ενστικτώδης κίνηση
σφαλίζεις τα χείλη και συνέρχεσαι στον καπνό σου

ανυπολόγιστα αναμένουμε το καρναβάλι
εκπέμπουμε, είμαστε υγρό τοπίο,
έχουμε όλοι ρολόγια
ετοιμάζουμε την στολή. μπαίνουμε στα χρώματα
βαδίζουμε με κάποια αφόρμιση
και εγώ σε πνίγω με φωτογραφίες
ξεκουμπώνω τα ρούχα σου
ρίχνομαι ανασφαλής στις υπηρεσίες του σώματος
δεν μπορείς να σφίξεις το -μπλέ- σου ψυθυρίζω

δεν αναμένεις, βουτάς τυφλός στην αφηρημάδα του πόθου
δεν μπορούμε να κοιμηθούμε
είναι στενά τα κρεββάτια μας
για να φοράμε τα όνειρά μας.