Πάθη .

















χάριζε το σώμα στο φεγγάρι

σαν ένα αστέρι που

δεν φοβήθηκε την πτώση































Αναγνώστες

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Η πραγματικότητα

Δύο κενά στη μέση του ονόματος
ένα επώνυμο πού ξεχειλίζει

δύο φιγούρες σε αυτή τη φωτογραφία
μια να λείπει μια να επισκιάζεται

δύο χαμόγελα σε ακινησία
για όσο θέλω για όσο θέλω
θέλεις θέλεις - ποτέ δεν θέλω -

το βλέμμα
σε δύο πραγματικότητες στριμωγμένο

η πραγματικότητα άνιση και ποτέ ονειρική

κηλίδα πού μοιάζει με δάκρυ
κυλάει μαζί με τις βροχές ενός μετέωρου φιλίου

κλείνομαι,

κρατάς το κλειδί,
κρατάς.. ;

στο ρίγμα της συντροφιάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: