Πάθη .

















χάριζε το σώμα στο φεγγάρι

σαν ένα αστέρι που

δεν φοβήθηκε την πτώση































Αναγνώστες

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Δύση, για μένα.

Ένα φεγγάρι μισό μάλλον για πάντα ανυπάκουο
σέρνει μπροστά στα μάτια μας την υπομονή

υπομονή που γλείφει με γελιότητα την ανάγκη
ανάγκη για απαντήσεις σε χρόνο ενεστώτα αιώνιο,

δύση είτε για σένα είτε για μένα που δεν σε άγγιξα

επιφάνεια επιτηδευμένα διάφανη
διχογνωμίες εσώτερες διαπλέκουν όνειρα και επιλογές

δύση για μένα είτε για εμένα που δεν σε άγγιξα

- οι εποχές μοιάζουν τόσο με το σώμα,

 εποχές κλειστές και ανοιχτές πέφτουν σαν καταραμένη βροχή στο στόμα


δύση για μένα,

 ένα τζίν τόνικ  ακουμπισμένο  σε οβάλ συνείδηση


    χωρίς πάγο, καυτό να υπηρετεί τη

  ψυχή


  σε σύγκρουση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: